Sunshine goes green – een update

Na 20 edities ‘Sunshine goes Green’ is het tijd voor een update: hoe gaat het me eigenlijk af, dat groener leven? Waar loop ik tegenaan en wat heb ik zoal ontdekt? Een tipje van de sluier: het is verslavend, maar kent ook tegenvallers! Lees gauw meer.

Hoe het allemaal begon

Het begon allemaal eind 2017, toen ik een soort innerlijke urge voelde om mijn leven duurzamer in te richten. Ik was toen al half vegetariër aan het worden omdat ik niet zo goed tegen varkensvlees kon, en begon er meer over te lezen en te leren. En toen besloot ik -al dan niet langzaam- het roer om te gooien! Beetje bij beetje wilde ik groener leven en verschillende onderdelen van mijn leven vergroenen. We hebben maar 1 aarde en die is niet oneindig!

Een ongeleid projectiel

Ik begon vrij random en fanatiek en pakte allerlei verschillende onderdelen tegelijk aan: ik bestelde wasbare wattenschijfjes, ging over op natuurlijke deodorant en vond super fijne scrubs met natuurlijke ingrediënten. Steeds als er iets op was in de badkamer probeerde ik een nieuw groen product ervoor in de plaats te vinden. Maar ik wilde het ook betaalbaar houden, en tot op heden heb ik dan ook een heleboel producten nog niet kunnen vervangen.

Naast badkamerspullen wilde ik ook meteen mijn hele garderobe verduurzamen. Daar kwam ik ook gauw op terug, want alles weggooien en duurzame varianten kopen was én niet zo duurzaam én heel duur! Per onderdeel wat ik aanpakte, liep ik dus meteen tegen moeilijkheden op maar leerde ook ontzettend veel. Ik deelde al eens mijn favoriete groene blogs en documentaires, waar ik veel van leerde. Ook zit ik bij een groene bloggers Facebookgroep, waar we onze strubbelingen kunnen delen, dat helpt ook veel!

De fases van groener proberen te leven

Ik begon dus super enthousiast en vond (en vind!) het ook verslavend om steeds een nieuw onderdeel van mijn leven groener te maken. En er zijn zoveel meer onderdelen te vergroenen dan ik van te voren dacht! Maar ik moet eerlijk zeggen dat er ook een aantal fases zijn in het verduurzamen van je leven waar je doorheen moet.

In het begin was ik dus super enthousiast en wilde ik alles tegelijk aanpakken. Verstandig als ik was accepteerde ik dat dat niet ging lukken, dus sprak ik met mezelf af dat als iets op was, ik een groener alternatief mocht zoeken. Maar na dit enthousiaste begin, waarin ik er ook met veel mensen over praatte, ging ik ook zien hoeveel mensen er om me heen niet mee bezig zijn. Koop ik al mijn groenten op de markt, krijg je alles meteen in een plastic tasje aangereikt. Ja, dat is niet zo duurzaam. Ik breng een hele collectie katoenen zakjes en tasjes mee om dit te voorkomen, maar alle mensen om mij heen pakken de plastic tasjes gretig aan! Na de enthousiaste fase komt dus de gefrustreerde fase.

Ik begon te twijfelen of al mijn groene stapjes wel zoveel zin hadden. Zit ik daar met m’n herbruikbare koffiemok, terwijl er 100 mensen zo een wegwerp koffiemok aannamen. Deed ik moeilijk over groenten halen in een wasbare katoenen zak, en wilde ik mijn boodschappen in bulk halen om zo min mogelijk afval te hebben. Maar daarvoor moest ik wel helemaal om fietsen naar een winkel 30 minuten verderop. En hoe meer ik afval wilde vermijden, hoe meer ik zag dat ik het produceerde. Ik raakte gefrustreerd…

Een dipje

Je kunt dus wel zeggen dat ik ook dipjes ken. Ik begon te geloven dat al mijn baby stapjes als persoon niet zoveel uitmaakten, want de politiek heeft zoveel meer macht en invloed en die gaat niet altijd mee. Dus begon mijn groenere zoektocht te verloederen en nam ik minder de moeite om op zoek te gaan naar plasticvrije boodschappen en bulk aankopen. Want wat had het voor zin? Ook besloot de overheid hier in Australië om tijdelijk geen afval meer te recyclen, door brandgevaar op de recycle opslagstations en omdat China geen recyclables meer wil aannemen. Toen maakte het al helemaal niet meer uit wat ik deed! Toch?

Nee, dit is absoluut niet waar! Elke stap die jij en ik zetten heeft impact, en al is het maar op de mensen om je heen. Ik begon steeds vaker appjes te krijgen van vrienden die trots waren op hun herbruikbare koffiemok. Ik hoorde terug van lezers dat ze geïnspireerd waren en zie ook de bezoekersaantallen op mijn groene blogs groeien. Ik krijg aanvragen voor mijn seizoensgroenten kalenders. En als ik alleen al impact heb op slechts 2 mensen, die op hun beurt weer 2 mensen beïnvloeden, hebben we dan niet al heel snel een heel groot bereik?

Hou vol en deel je zoektocht!

Mijn tip is dus om vol te houden en met anderen over je zoektocht te praten. Wie weet hebben zij wel tips en kun je ook je strubbelingen delen. En wees ook niet te streng voor jezelf. Je kunt namelijk helemaal niet in 1 keer je hele leven omgooien. Doe het stapje voor stapje, en kijk ook af en toe eens terug op je overwinningen.

Wat zijn mijn grootste flaws?

Tijdens mijn zoektocht naar een groener leven heb ik het meeste moeite met plastic-vrijer worden. In de supermarkt is het zo goed als onmogelijk om zonder plastic boodschappen te doen!

Ook zou ik graag leren composteren, maar woon ik in een klein appartementje en heb ik geen zin in compost-stank. Inmiddels zijn er een aantal compost-mogelijkheden voor kleine appartementen, en die staan dan ook op mijn to-do list. Je moet wat als je appartementen-complex geen groen afval scheidt. (zucht!)

Over eten gesproken: ik probeer steeds vaker van alles zelf te maken, maar dat gaat ook wel eens mis! #foodfail. Met als resultaat een gefrustreerde kokkin en een hongerig vriendje. Sorry!

Ik ben niet zo goed in zelf make-up en beautyproducten maken. Ik ben bang dat als je het niet heel steriel klaarmaakt allemaal, je allerlei bacteriën op je gezicht smeert, wat meer kwaad doet dan goed. Dan moet ik dus maar genoegen nemen met natuurlijke producten die helaas vaak wel in een plastic verpakking zitten. Die tegenstrijdigheid is soms zo lastig! Oh en om nog maar niet te spreken van tandenstokers. Bestaan die al plasticvrij?

Het schijnt dat als je heel veel mails in je inbox houdt, de mailserver veel CO2 produceert om het allemaal maar bij te houden. GUILTY. Mijn gmail inbox heeft echt 10000 mailtjes ofzo. En ik zie er zo tegenop om ze te verwijderen!

Ik ben natuurlijk dit naar naar Australië verhuisd (MAJOR CO2 BOM) en hier is treinen heel erg onhandig. De reis duurt lang, je moet 100x overstappen en het is duur. Iedereen vliegt hier veel. Duurzamer reizen is dus nog wel een dingetje.

Tot slot het taboe onderwerp: tha period. Ik zie het niet zitten om te gaan hannessen met zo’n menstruatiecup of wasbare maandverbandjes (ielg), dus ik produceer gewoon afval elke maand. Ik koop wel in bij producenten die alleen bio-katoen gebruiken en zo min mogelijk plastic. Maar toch. Misschien moet ik overstappen op van die menstruatie-onderbroekjes, iemand daar ervaring mee?

Wat heb ik zoal wél bereikt?

1. DIEET: Nadat wij langzaam begonnen met thuis geen vlees meer koken en alleen in restaurants vlees aten, ben ik nu inmiddels 99% vegetariër. 99% omdat er soms gewoon echt uitzonderingen zijn. Le BF is dat overigens niet, maar accepteert het prima dat we thuis geen vlees koken. Ik ga ook echt niemand dwingen, dat is mijn eigen keus!
2. HUIS: In huis probeer ik steeds meer zero waste te leven, daarover later nog een meer uitgebreide blog! In de badkamer ben ik een beetje halverwege. Mijn natuurlijke cremespoeling zit dus nog wel in een plastic fles, en ik moet maar hopen dat die gerecycled kan worden. Hetzelfde geldt voor mijn gezichtscreme en bodylotion. Ik ben er nog niet! Wel ben ik begonnen met mijn schoonmaakmiddelen vervangen door groene alternatieven, ik deel de recepten heel binnenkort met jullie!
3. FASHION: In mijn kledingkast hangen nog steeds dezelfde kledingstukken als vele jaren hiervoor, ik heb namelijk een vrij consistente kledingstijl en smaak. Niet alles is duurzaam, maar alles gaat al wel heel lang mee! Nieuwe producten die erin komen, zijn alleen tweedehands of van een (zo) duurzaam (mogelijk) materiaal/merk. De nodige basics (lingerie en schoenen) zijn soms nog wel niet-duurzaam, maar dat is een proces.
4. TRAVEL: Onderweg ben ik inmiddels bewapend met een herbruikbare koffiemok, een waterfles, herbruikbare sandwich zakjes en zo’n setje bamboe bestek, zodat ik dat nooit meer hoef te vragen bij een to-go maaltijd. Overigens bestellen wij nog wel eens eten, en dan bewaren we de bakjes maar, om die later zelf te hergebruiken. Eten halen in onze eigen bakjes zit nog niet in mijn systeem – das een doel voor de to-do list!
5. ELECTRONICA: Op de wishlist staat ook nog een nieuwe telefoon, die ik wel tweedehands wil zoeken, maar dat is niet makkelijk. Wie weet daarover later meer!
6. BOODSCHAPPEN: Ook zou ik graag op zoek naar meer zero-waste bulk winkels in Utrecht en omstreken! Heeft iemand tips hiervoor? Ik weet dat de dames van het Zero Waste project binnenkort in Amersfoort hun winkel openen. Maar in Utrecht?
7. GELDZAKEN: Tot slot wil ik al eeuwig overstappen naar een groene bank, maar ben ik nu gelimiteerd door het wonen in Australië. Als je in het buitenland woont, kun je helaas niet overstappen. Maar zodra ik terug ben, is dat mijn eerste stap!

Veel gedaan, nog veel te doen dus. Hoe hou jij je bezig met groener leven? En welke stappen zou jij graag ondernemen? Waar zou jij meer over willen lezen?