Ik heb 100 hobby’s – over multipotentialisme

Wat wil je later worden? Waar sta je over 5 jaar? Deze en andere toekomstgerichte vragen boezemen me angst in, wat moet ik hierop antwoorden? Wat als je niet weet wat je wil of steeds wat anders lijkt te willen? Hier aan de andere kant van de wereld kwam ik er achter dat ik multipotentialist ben. En nu wil ik aan jullie uitleggen wat dat is, en hoe leuk dat eigenlijk wel niet is. Multipotentialisme rocks!

Ik heb honderd hobby’s

Ik weet niet uit welke eeuw jullie komen, maar ik ben al zo oud dat ik opgroeide met kinderen voor kinderen deel 16 op maximaal volume. Hier even het liedje ter illustratie van deze titel:

Oef, oud. Honderd hobby’s dus. Ik kan me niet herinneren of ik had wel een hobby. Als kind speelde ik dwarsfluit, zat ik in een orkest en deed ik soms een sport. We tekenden en knutselden thuis veel, ik spaarde postzegels en we hadden veel barbies. Mijn technische interesses werden gevoed met lego, ministek, k’nex en meccano. Andere momenten deed ik puzzels of spelletjes met mijn zusjes/broertje. Ik las een boek per week en leerde naaien op de naaimachine.

Als tiener op de middelbare school had ik mijn orkest en vooral de pubertijd. Maar tekenen en schilderen deed ik toen ook nog wel en we maakten ‘doeboeken’, de ouderwetse versie van een bullet journal 😉 Oh en ik zat ook nog op een koor.

Als student stapte ik over op gitaarles, zat ik actief bij een studentenvereniging, speelde ik daar in de band en begon ik met wielrennen. Soms vond ik dat even niet meer leuk en probeerde ik hardlopen uit. Uiteindelijk deed ik beide sporadisch. Ik begon koken leuk te vinden, dus voegde ik die ook toe als hobby toe aan de lijst. Ik zette mijn hobby achter de naaimachine door, want mijn huisgenoot was daar heel goed in, dus ik leerde veel van haar en het was goedkoper dan kleding kopen hehe. Schilderen deed ik toen ook en ik breide af en toe wat. Ik maakte ooit een sjaal, maar dat was het wel weer.

Zal ik nog even doorgaan? Na mijn studie begon ik met werken, en ging de muziek even op de achtergrond. Ik ging wel op ballet, want spitzen waren altijd mijn droom. Ook begon ik met meer reizen (want geld, jeej) en koken stond nog altijd hoog op het lijstje. Oh en ik begon met Lindy hop, een vintage swingdans die ik een paar keer per week doe. Ballet moest het toen wel begeven, want ik vond geen leuke groep in Utrecht en geen tijd. En natuurlijk kwam mijn blog 3 jaar geleden in het leven.

Op dit moment geniet ik van koken, lezen, planten (is dat een hobby?), bloggen, reizen, hiken, en foto’s maken (voor blog en reis), pottenbakken (mijn nieuwe hobby), dansen en koffie drinken (dat is echt een hobby). Muziek luister ik alleen nog, maar we hebben hier wel een gitaar in huis, voor de BF. Ik hoor je denken: waar haalt ze de tijd vandaan met een full time job?

Belangrijke administratieve mededeling: ik probeer hier niet de held uit te hangen met alle hobby’s. Dit is ter illustratie van mijn in-alles-geïnteresseerde persoonlijkheid. Als je goed leest, zie je dat ik veel hobby’s heb ingeruild voor andere. En daar is dan ook de inleiding naar het multipotentialisme: ik vind vanalles leuk, maar ook vaak niet meer. En ik ben HEEL snel verveeld, dus dan komt er een nieuwe hobby. Of honderd.

Multipotentialisme

Een multipotentialist is iemand met veel interesses of creatieve ideeën. Dit staat recht tegenover een specialist, die zich meer focust en specialiseert in één ding. Er zijn natuurlijk ook specialisten die een paar hobby’s hebben, maar over het algemeen blijven specialisten lang geïnteresseerd in hun baan en hobby(s). Een multipotentialist daarentegen is geïnteresseerd in verschillende dingen, en er is afwisseling nodig. De verveling slaat snel toe. Een multipotentialist stort zich bijvoorbeeld in een nieuwe hobby/baan, wordt daar in korte tijd (heel) goed in, maar als de verveling toeslaat (want we snappen het trucje wel), komt er een nieuwe hobby (of baan).

Een maatschappij voor specialisten

Helaas is de maatschappij niet zo goed ingericht op multipotentialisme, maar op specialisten. Het begint al op jonge leeftijd met de vraag: “wat wil je later worden?”. Daarna kies je op de middelbare school een profiel, een studie en daarna een baan.

Al deze keuzes lieten me stiekem best wel ‘gevangen’ voelen. Je kiest 1 studie, maar wat als je straks weer wat anders wil? Je kan natuurlijk altijd een nieuwe studie doen, maar dat kost tijd. Wat als je straks niks met je studie wil? Handen omhoog als je dit ook dacht!

Hoe word je alles?

Uiteindelijk koos ik dus een studie en ging ik de academische wereld in. Ik deed een PhD in een breed onderwerp en gelukkig is de wetenschap ook nog eens heel afwisselend met onderzoek, communicatie, project planning en samenwerken. En dit is nu precies wat een multipotentialist nodig heeft: je verschillende interesses voeden. Ik had geluk met mijn baan en het feit dat het veel verschillende interesses voedt (én betaalt!). Maar ik heb er nog veel hobby’s naast om ook mijn creatieve handvaardigheid-honger te voeden.

Er zijn ook andere opties om je verschillende interesses te stimuleren én je brood te verdienen. Ik las het boek ‘Hoe word je alles?‘ van Emilie Wapnick en ontdekte een aantal strategieën om je leven in te richten binnen het multipotentialisme. Ik deel ze graag met je, wie weet ontdek je jouw strategie.

Het Smeltkroesmodel

Het smeltkroesmodel past bij mensen die een veelzijdige baan of onderneming hebben waarin je al je verschillende petten op kunt zetten en tussen de verschillende domeinen kunt switchen. Dat betekent dus projecten die verschillende vaardigheden van je vragen, waardoor je er niet teveel naast hoeft te hebben (hobby’s enzo).

Het schuinestreep model

Het schuine/streepmodel is meer voor iemand die verschillende banen wil hebben om zo zijn/haar verschillende vaardigheden kwijt te kunnen. Twee (of meer) parttime banen of ondernemingen dus. Op die manier kun je in je verschillende banen je ei kwijt, maar kunnen die verschillende banen ook best niche- en gespecialiseerd zijn. Vrijheid en flexibiliteit boven stabiliteit.

Het Einsteinmodel

Het Einsteinmodel is voor mensen met een fulltime baan die genoeg inkomsten genereert en interessant is, maar waar je genoeg tijd en energie naast overhoudt om daarnaast hobby’s te hebben, zodat je je passies kan volgen (dit lijkt een beetje op hoe mijn leven is ingericht). Ik vind het fijn om de stabiliteit te hebben van een vast inkomen (en ik vind mijn baan dus ook heel leuk), maar ik wil ook genoeg tijd ernaast hebben voor mijn passies, zoals bloggen of creatieve dingen.

Het Feniksmodel

Tot slot is het Feniksmodel er voor mensen die switchen tussen banen, maar dan na elkaar. Geen schuinestreep dus, maar meer een herrijzing. Zoals een Feniks herrijst uit de dood. Je werkt een aantal maanden/jaren voor de ene werkgever (of in je eigen onderneming), maar als de verveling toeslaat, stap je over op de volgende baan of onderneming (of hobby). Je wordt op deze manier steeds specialist in iets, maar voor korte tijd.

Als je hier nu meer over wil lezen, kan ik je dus het boek ‘hoe word je alles?‘ aanraden!

De voordelen van multipotentialisme

Er kleven natuurlijk nadelen aan multipotentialisme (je bent snel verveeld, de maatschappij is er niet op ingericht, er is meer begrip voor specialisten), maar het heeft ook een boel voordelen.

1.Ideeën genereren

Als multipotentialist kun je putten uit verschillende interesses en kennis wanneer er een probleem moet worden opgelost of een idee moet worden gegenereerd. Want jij hebt zoveel dingen uitgeprobeerd of je verdiept in zoveel verschillende onderwerpen, dat je een heel ander licht kunt schijnen op een probleem. Innovatie gebeurt op de grens tussen totaal verschillende onderwerpen, niet binnen 1 specialisme.

2.Snel leren

Met al die nieuwe hobby’s en interesses die je steeds uitprobeert, kun je als multipotentialist snel leren. Je bent niet bang om aan iets nieuws te beginnen, dat doe je namelijk de hele tijd al, dus een newbie zijn, is niet iets wat je tegenhoudt. En als je dan een nieuwe hobby begint, dan ga je er ook voor. Je leest alles wat los en vast zit over het onderwerp en bijt je er echt in vast. Tot slot helpt al die kennis over de verschillende onderwerpen vaak ook om andere nieuwe dingen sneller te leren. Je hebt al zoveel achtergrond kennis dat je vaak een paar stappen over kunt slaan.

3.Aanpassingsvermogen

Als onderzoeker / blogger / kok / danser / vul maar in heb ik veel verschillende rollen in het leven. Op het werk ben ik de onderzoeker, thuis ben ik whatever rol op dat moment nodig is. Als multipotentialist pas je je aan, aan waar je je op dat moment mee bezig houdt. Het kan ook heel nuttig zijn als je binnen 1 rol snel kunt switchen naar de andere. Zo maakte ik voor mijn werk een paar vlogs en gebruikte ik mijn blogger rol voor het maken van vlogs over mijn werk. Het paste niet precies, want bloggen is niet hetzelfde als vloggen, maar ik kon wel snel aanpassen en leren (zie punt 2). En dat is iets wat in de 21e eeuw een goede skill is. De wereld gaat snel en aanpassingsvermogen is gewenst.

Hoe ik me voel als multipotentialist in een specialist-wereld

Tot ik bovenstaand boek las over multipotentialisme, dacht ik dat ik vooral geen discipline had om door te zetten en dat dat een slechte eigenschap van me was. Hoe kunnen mensen zo lang focussen op hetzelfde onderwerp terwijl ik alweer zo snel iets anders wil? Anderen lijken zo gedisciplineerd en ik ben zo’n fladderend vlindertje. Blijkt nu dat ik multipotentialist ben! En er zijn er nog wel meer zoals ik, en dat is fijn. We’re not alone, haha!

Nu ik dit weet, is er zoveel duidelijk geworden, ook bijvoorbeeld het feit dat ik mezelf moet blijven uitdagen. Verveling is dodelijk, in ieder geval voor mijn motivatie. Gelukkig is mijn werk super variabel en biedt het me voldoende afwisseling. En als dat niet zo is, dan moet ik daar naar op zoek.

Verder kies ik steeds nieuwe hobby’s en dat niet raar. Alleen maakt dat me wel anders dan mensen die bijvoorbeeld alleen die ene hobby hebben en daar al hun tijd in stoppen. Een voorbeeld: ik doe aan swingdancing en sommige dansers stoppen daar al hun vrije tijd in. Ik niet, en dat voelt soms wel eens alsof ik een buitenbeentje ben. Maar wil ik er al mijn tijd in stoppen? Nee! Ik heb nog zoveel andere interesses. Het maakt me soms onzeker, omdat ik dus ‘nooit zo goed zal zijn als anderen’, maar aan de andere kant heb ik nu geleerd dat ik gewoon heel veel verschillende kwaliteiten heb in plaats van 1. En dat is ook goed.

Ben jij ook een multipotentialist of denk je er een te zijn? En zo ja, welk type ben je? Laat het me weten in een comment, ik ben wel benieuwd naar jullie verhalen!

Meer mindstyle artikelen lezen? Ik schreef al eerder over introverte extraverten (of andersom) en over mindfulness.

Foto's van Unsplash. Deze tekst bevat affiliatelinks naar bol.com. Dit kost jou geen cent extra. Lees meer in mijn disclaimer.