Little bit of… 2024 tot nu toe

Hallo allemaal, daar ben ik weer! Zat ik helemaal in de blogmodus eind vorig jaar, kwam daar even een verrassing een paar weken te vroeg. Le mini is geboren! Alle clichés zijn waar, en ook die van dat je even van de aardbodem verdwijnt de eerste paar maanden met een baby, maar langzaam beginnen er weer blog ideeën op te borrelen, dus het werd tijd om de boel hier weer aan te zwengelen. Ik praat jullie kort bij over mijn leven de afgelopen maanden!

December 2023

Okee, ik begin nog even met december vorig jaar, want dat blogje hadden jullie ook nog tegoed. In december ging ik namelijk met zwangerschapsverlof, waarin ik onder andere nog wat werk afmaakte, alvast een aantal blogjes typte en mijn ‘verloflijstje’ begon af te strepen. Zo had ik als project in 2023 om alle foto’s van mijn laptop uit te zoeken (echt van 15+ jaar), in mapjes op een externe schijf te stoppen en daarna te verwijderen, en dit is gelukt! Wat een project, ik denk dat ik wel 20.000 foto’s heb weggedaan en gesorteerd. Verder moest ik natuurlijk alle babykleertjes wassen, de laatste dingen op orde brengen, dat soort zaken. Ik had nog het plan om een of andere bizar moeilijke puzzel af te maken en een fotoboek in elkaar te draaien van al die gesorteerde foto’s, maar ineens was daar mini sunshine! Iets te vroeg, een totale verrassing dat hij in 2023 nog kwam. En vandaar ook geen blogje meer in december 😉

Oud&Nieuw vierden wij dus met een knaller; Le mini pieste exact om 12 uur het bed onder hihi. Maar wat een jaarwisseling, zo ineens met zijn drietjes.

Januari – Juni

Ik kan je vertellen, de tijd is één grote blur als je net een baby hebt, haha! Dag en nacht zijn hetzelfde, en het enige wat je doet is elke 3 uur je baby voeden, verschonen, jezelf wat eten geven en proberen te slapen – repeat. De emoties vliegen alle kanten op (hallo hormonen) en ineens ben je papa en mama. Zo gek. Zo intens. Zo mooi. Ik weet niet precies welke maanden we wat deden, maar in elk geval is onze mini inmiddels alweer een half jaar, ben ik weer aan het werk en is alles in mijn leven anders en toch ook niet. Ik geef een hele korte samenvatting.

In de eerste weken is het grotendeels zorgen-voor. Je baby is super klein, fragiel en heeft jou nodig. Je voedt, je verschoont, je knuffelt. Maar na een week of 8 begint het eerste glimlachje (we stonden te janken boven de box) en komt er wat meer interactie. Super leuk! We hadden wat medische zorgen in de eerste weken, wat het aardig pittig maakte, maar hij doet het nu super goed en is een boom van een mini. Le bf had gelukkig lekker 4 weken verlof en werkte daarna veel thuis, om mij een beetje te helpen.

En daarna vliegt verlof voorbij en tegelijkertijd ook niet. De dagen alleen met een baby zijn lang, want je bent de hele dag druk, maar aan het einde van de dag vraag je je af waarmee allemaal. Het is echt hard werken, vooral omdat je ineens allemaal dingen doet die je nog nooit hebt gedaan, maar je moet wel. Er is iemand compleet afhankelijk van je. Het is lastig uitleggen, maar het is me wat.

Maar het is ook super leuk om alle kleine veranderingen in je mini te zien. De eerste geluidjes, het eerste lachje, de eerste schaterlach, als hij ineens iets kan vastpakken. Dat soort dingen.

Toen le mini er al was, maakten we nog gauw de babykamer af. Zo bouwden we (oke le bfs vader) een boekenkistje van een ikea kastje en poten. We hingen nog wat plankjes op en ik naaide gordijnen voor alle kamers op zolder, zodat het goed donker kon zijn.

De komende tijd

Inmiddels ben ik weer terug op werk, eet le mini al zijn eerste groente- en fruithapjes en begint het leven langzaam weer ‘het oude’ te worden. Ik ben weer gaan sporten, ik heb weer zin om te bloggen, heel langzaam word ik weer een beetje mezelf. Ik besef me goed dat dit nog wel even zal duren, want mijn lijf is nog aan het herstellen, en het duurt toch zeker een jaar voordat je weer een beetje de oude bent, maar dat ik zin had om dit blogje te typen is al heel wat 🙂

De komende tijd hoop ik wat meer recepten te gaan delen, in de categorie: snel en makkelijk doch gezond (want veel tijd heb je niet meer met een baby in huis) en freezer friendly, voor de mealprep. Ook wil ik heel erg graag babyproof recepten gaan delen als hij wat meer met ons mee kan eten. Hij heeft al een aparte sectie in ons kookboeken rijtje gekregen, en ik zit boordevol inspiratie.

Verder ben ik bezig met een blogje waar je goed als zwangere vega in Utrecht uit eten kunt gaan (want geloof me: die lijst is aardig beperkt, ik heb veel gegoogled maar vond nog niet een blog die een mooi lijstje presenteerde) én komt er natuurlijk meer over waar je nu lekker koffie kunt drinken met kinderwagen. Want ook daarin zijn de verschillen groot in Uutje. Geen zorgen, er komen niet alleen maar baby blogs, deze blog is absoluut mijn uitlaatklep als crea-Siroon, niet alleen maar mama-Siroon. Maar toch moeten er wel wat blogjes komen die ik heb gemist in mijn tijd als zwangere in Utrecht.

De privacy van le mini

Omdat ik zelf blij ben om opgegroeid te zijn in het niet-social media tijdperk, hebben le bf en ik besloten om le mini zelf de keuze te geven of hij wel of niet online aanwezig is. Dat betekent dat ik er hier niet super veel over zal laten zien, zeker niet herkenbaar op foto’s en heet hij ‘le mini’, zoals mijn vriend ‘le boyfriend’ heet.

Voor wie hier nog zijn: bedankt voor jullie trouw! En hopelijk tot snel weer 🙂