Dingen die ik leerde van naar het buitenland verhuizen

Na 9 maanden in Melbourne is het tijd voor reflectie: We zijn op de helft, ongelooflijk. Er is zoveel gebeurd, en zoveel om over te vertellen. Mijn diaries staan vol met avonturen, maar er zijn natuurlijk ook veel persoonlijke dingen die ik op de achtergrond leer. Vandaag geef ik jullie graag een inkijkje in wat ik leerde van naar het buitenland verhuizen en of ik het nog eens zou doen.

Naar het buitenland verhuizen

Al tijdens de date-periode (alweer 5 jaar geleden!) hadden le bf en ik het erover: we zouden graag nog eens naar het buitenland verhuizen. Ik woonde al eens in Kopenhagen, en hij in Antwerpen. Maar het kriebelde om nog eens te gaan! En dan samen natuurlijk. Maar dat is makkelijker gezegd (of gedroomd) dan gedaan en dat brengt me dan ook bij het eerste punt:

Voor naar het buitenland verhuizen heb je ballen nodig

Want het kostte ons zeker een paar jaar voordat we de knoop door durfden te hakken. En toen we het eenmaal besloten hadden, was het nog steeds eng: alles opzeggen, je boeltje pakken en met een koffer vertrekken. Regelmatig overdachten we onze beslissing, en we hadden meer dan een jaar om voor te bereiden dus dan kun je vaak twijfelen – geloof me. We hadden het toch goed? We gingen eerlijk gezegd ook niet weg omdat we ons leven niet leuk vonden. We wilden uit onze comfort zone, onszelf een beetje pushen. Well, mission accomplished haha. Ja, emigreren is eng, en ja, niet iedereen die er wel eens over droomt, zal ook echt die stap maken. Maar als je eenmaal die knoop hebt doorgehakt: YEAH! Good on ya! (Een Australische uitdrukking voor ‘goed bezig’ 😉 )

Maar als je er eenmaal bent…

Eenmaal in het buitenland zal je meteen ontdekken waarom iedereen roept dat het zo goed voor je is. Het leven en werken in een andere cultuur is echt heel leuk. Het leert je om anders te kijken naar je eigen gewoontes en veel opener te staan voor andere mensen. En bovendien is ergens wonen echt anders dan ergens op vakantie gaan: je duikt veel dieper in een stad, in de leefgewoontes en wat de stad eigen maakt. Hier in Melbourne hebben ze bijvoorbeeld een enorme foodie cultuur: iedereen gaat heel vaak uit eten, uit brunchen of drankjes doen in de stad. Dat is zo gezellig! Het schijnt dat ze hier de meeste restaurants per inwoner hebben ter wereld, not bad heh? Ook smaakt het eten hier echt super goed, alsof groente en fruit hier meer smaak heeft dan in Nederland?

Daarnaast is het heel tof om in een land te zijn waar de natuur zo centraal staat. Met 23 miljoen inwoners maar met een oppervlakte ongeveer zo groot als Europa, is er hier veel meer ruimte, en de natuur is echt overweldigend mooi. Een paar uur rijden en je zit in de wilde natuur. Koala’s, kangoeroes, wombats, elke keer als we een wild dier zien maakt ons hart een sprongetje en voelen we ons weer even kind. En bovendien is de natuur hier zó mooi, dat ik nog meer ontdek hoeveel we voor de aarde en het klimaat moeten zorgen de komende jaren! En je merkt dat de mensen in Australië zich daar ook heel bewust van zijn 🙂

Je kunt allemaal nieuwe dingen uitproberen

Als je ergens opnieuw begint, is het een soort van schone lei. Best leuk om eens wat dingen uit je leven om te gooien! Zo wilde ik graag vanaf het begin een beetje groener leven: afvalvrijarm boodschappen doen, alleen maar groene badkamerproducten aanschaffen, zoveel mogelijk dingen tweedehands als we nog meubels nodig hadden, geen fast fashion meer. En als je naar het buitenland verhuist kan dat prima, je begint toch weer vanaf nul. Ook probeer ik vanaf deze week een nieuwe hobby (daarover later meer), en dat is dus super leuk in een nieuw land! Je begint echt met een wit vel.

Je leert jezelf enorm kennen

Dit is een cliche, maar wel waar. Dat ‘witte vel’ is namelijk ook best lastig soms. Wij gingen naar Melbourne zonder er ooit geweest te zijn. We hadden 30 kg aan spullen mee en wisten niet waar we zouden gaan wonen. Spannond! We bouwden hier ons leven weer opnieuw op from scratch en dan ontdek je stapje voor stapje wat je nodig hebt voor een fijne basis. Voor ons zijn dat bijvoorbeeld: een fijn huis (met een beetje mooie inrichting), een paar hobby’s (dansen bijvoorbeeld) en (leuk) werk. Maar ook hele kleine details zoals het hebben van een fiets zodat we ons makkelijker konden verplaatsen. Een paar keukenbenodigdheden zodat we fatsoenlijk kunnen koken. Of het hebben van een plek waar we af en toe logees kunnen laten slapen. Een gitaar. We kwamen gekke dingen tegen die we belangrijk vonden voor een fijne basis. Maar het is heel interessant en leuk om van jezelf te ontdekken.

Maak zo snel mogelijk vrienden

Toen we na een paar weken alle administratieve dingen zo ongeveer wel hadden geregeld, begon de volgende uitdaging: vrienden maken. Van mijn tijd in Kopenhagen wist ik dat, toen ik eenmaal leuke vrienden had, ik me thuis voelde. Dus we gingen daar maar snel mee aan de slag. We sloten ons aan bij een groep dansers (yay voor internationale hobby’s) en werden in week 1 al meegevraagd naar een verjaardagsfeestje van iemand die we niet eens kenden, hihi. Een tip dus om ‘oude’ hobby’s gewoon weer op te pakken in je nieuwe stek! Maar het is ook logisch dat niet iedereen zit te wachten op een ‘tijdelijke vriendschap’ met een expat. Het voelt heel gek om hier open over te zijn, maar het is een vreemde gewaarwording, op zoek zijn naar vrienden. En je begint alle vriendschappen weer bij nul, de gezamenlijke geschiedenis (die je wel hebt met je vrienden thuis) mist.  

Tot nu toe hebben we hier al best veel vrienden gemaakt: expat collega’s, dansvrienden, via-via vrienden en vrienden van de not-for-profit waar we vrijwilligerswerk bij doen. Samen doen we toffe dingen zoals surfen of spelletjes avonden of chillen we hele avonden met kaas en wijn. Niemand haalt het bij mijn lieve vriend(inn)en (en familie) thuis, maar dat is helemaal oké.

Nederland is echt een ontzettend goed geregeld land

Als je in het buitenland woont, ontdek je ook wat er allemaal fijn is aan thuis natuurlijk. De zorg in Nederland is echt goed geregeld, hier krijg je bijvoorbeeld betere zorg als je rijker bent en zie je daardoor de verschillen tussen arm en rijk iets meer. Het sociale systeem van Nederland werkt dus. Wellicht is het ook omdat ik het allemaal ken en er in opgroeide, maar het is best fijn om te weten hoe alles werkt 😉 Verder zijn we een land van klagers, maar we hebben het zo goed. Misschien omdát we het zo goed hebben, dat we zoveel klagen, ik weet het niet haha. Daar breek ik mijn hoofd nog even over. Een paar voorbeelden: De supermarkten in Nederland zijn super fijn, betaalbaar en eigenlijk altijd dichtbij. De steden zijn gezellig en ik mis terrasjes! Dat is blijkbaar iets Europees? De NS, we zeiken er soms op, maar wat een geweldig systeem. En dan de Hema… Die mis je pas als je hem niet meer hebt 😉

Maar Nederlanders zijn ook wel een beetje gestresst

Wellicht is het de Australische ‘no worries’ cultuur, of het feit dat wij hier minder verplichtingen hebben, maar wat wij wel kunnen leren in Nederland is een beetje chillen. We hoeven niet zoveel in een dag te proppen als wat er in een dag past. Of überhaupt onze agenda in te plannen. Wist je dat we daar als Nederlanders bekend om staan, om onze georganiseerdheid? Hihi! Nu ik hier ben, ontdek ik pas dat het ook anders kan: het leven kan ook wel een beetje rustiger. Zo zen 😉 Misschien komt het door de grote afstanden hier, of iedereens nauwe connectie met de natuur, maar mensen zijn hier gewoon wat chiller. Iedereen heeft hier altijd tijd voor een praatje en dat is reuze gezellig. Hoeveel random gesprekken met vreemden heb jij bijvoorbeeld op een dag?

Zou ik het nog eens doen?

Hier had ik het laatst nog met le bf over. Als we nu terug in de tijd konden en nog eens konden beslissen: zouden we nog steeds naar het buitenland verhuizen en zouden we het anderen aanraden? En het antwoord is: ja zeker! Maar wel met een kleine ‘maar’ erbij. Melbourne is echt een super een toffe stad, de natuur is hier overweldigend mooi en er is zoveel te doen. We hebben al zó veel geleerd over onszelf en elkaar, maar (daar komt ie) het is wel echt HEEL VER van huis. Dat vind ik denk ik het moeilijkst: ik kan niet even terugvliegen voor een weekendje thuis of als er iets gebeurt. Maar aan de andere kant is 1,5 jaar ook wel weer zó om en komen er zo veel mensen op bezoek…

Het maakt ons overigens wel een stuk onafhankelijker, want we hebben wel echt geleerd om zelf hier ons leven op poten te zetten. Iets om trots op te zijn :). Dus zouden we het nog eens doen? Ja, maar dan wellicht ergens in Europa!

Zit je er ook over te denken om eens naar het buitenland te verhuizen, en waar zou je dan heen willen? Laat het me weten in een comment!

Lees dan overigens ook eens mijn checklist verhuizen naar het buitenland, ik verzamelde al mijn praktische tips!