Little bit of Oktober 2020 – herfst, herfst, wat heb je te koop

In oktober leek het wel alsof heel instaland naar buiten ging. Wat hebben we ook anders te doen dan herfstkleuren fotograferen. Je bent geen goede influencer zonder paddenstoelen-foto! Om die reden heb ik er expres geen gemaakt, maar ik ging natuurlijk ook wel even het bos in. En ik at weer veel lekkere dingen. Ik heb het idee dat met de pandemie-maanden mijn leven meer om eten gaat draaien. Of de rest van mijn leven wordt steeds leger, ik gok dat laatste hehe. Anyway, bij dezen mijn oktober 2020!

Gelukkig hebben we de foto’s nog

Ik kan Shirleys bevinding beamen: gelukkig hebben we de foto’s/video’s nog. Want wat was mijn oktober leeg haha! En dan heb ik van de leuke dingen soms niet eens foto’s gemaakt, zoals een dinertje begin oktober met onze vrienden van de ASW. Voor de nieuwkomers op mijn blog: toen we afgelopen maart net terug naar Nederland emigreerden hadden we nog geen huis. We verhuisden van tijdelijk huis naar airbnb en een van deze airbnbs was groot, gezellig en op de Amsterdamse Straatweg (de ASW). Hier woonden we op de onderverdieping van een huis van een leuk stel, die in de tuin ook nog eens een studio aan iemand anders verhuurden. We waren door de coronaperiode als bewoners redelijk op elkaar aangewezen want we zagen niemand anders. Een nieuwe vriendschap ontstond, super leuk. Anyway, van dat dinertje, daar heb ik dus geen foto’s van HAHA. Ik kookte overigens gyoza en okonomiyaki (een sjieke naam voor een Japanse pannenkoek met alles wat je lekker vind, yum).

Waar ik wel foto’s van heb is van mijn nieuwe neefje die begin oktober geboren werd! Morris heet ie. Te schattig.

Werken in een slechte science fiction film

In oktober werden de mondkapjes op werk ingevoerd, wat betekende dat ik nu zo’n 10-12 uur per dag een mondkapje draag, op de dagen dat ik op werk ben. Hallo maskne (een van de 1038 nieuwe coronagerelateerde woorden van 2020; acne van een mondmasker)! Hebben jullie daar ook al zo’n last van? Ik oefende op mijn smizing en ik word er steeds beter in! (Smilen met je eyes)

• 

• 

Omdat mijn huid de stoffen maskers beter trekt dan die (chemische) wegwerpdingen, maakte ik er nog wat extra, want het gaat hard als je er een paar per dag draagt. Zo gebruikte ik onder andere een toffe stof uit Tanzania, die ik kreeg van een collega (in ruil voor wat mondkapjes voor haar in deze stof natuurlijk). Ik heb al een flinke collectie!

• 

• 

De ingang van ons ziekenhuis ziet er overigens uit alsof ik in een slechte sci-fi film ben beland:

Een beetje over wat ik dan doe voor werk

Over werk gesproken.. Jullie gaven allemaal unaniem aan meer te willen weten wat ik doe, dus ik besloot om hier gewoon beetje bij beetje meer over te vertellen, in mijn dagboekjes bijvoorbeeld? Ik werk dus in het Radboudumc als onderzoeker op de afdeling Interne Geneeskunde. Een vaag begrip vind ik dat altijd, maar interne geneeskunde is dan ook vrij breed. Interne Geneeskunde is eigenlijk alles intern (haha…), zoals immunologie (dat heeft te maken met je afweersysteem) en infectieziekten (dus ook corona), maar ook hart- en vaatziekten en diabetes of bijvoorbeeld jicht.

Mijn onderzoek gaat over de rol van het afweersysteem in het ontstaan van hart- en vaatziekten. Simpel gezegd onderzoek ik daarvoor het bloed van patiënten met hart- en vaatziekten (of een risico daarop) en vergelijk ik de werking van de witte bloedcellen met die van gezonde mensen. Want dat afweersysteem, die speelt dus een rol bij de ziekte.

Unheimisch gevoel

Anyway, nu de ziekenhuizen weer langzaam voller komen te liggen met coronapatienten, hangt bij mij op de afdeling de spanning steeds meer in de lucht: mogen wij als onderzoekers nog wel komen? Want als de zorg wordt afgeschaald, dan komen de patiënten met hart- en vaatziekten dus ook even tijdelijk niet meer. Dat bracht ongeveer de hele maand een unheimisch gevoel: elke week werkte ik alsof het de laatste was. Ik kan je vertellen: dat hou je niet lang vol haha. Ik was dan ook redelijk kapot aan het einde van de maand, maarja, wie weet wanneer de ziekenhuizen weer te vol liggen! We gaan het zien. Misschien valt het mee. Volgende maand meer over wat ik doe 😉 ik hou het spannend, je moet wat.

Ik at

Zoals ik in de intro al aangaf, bestond mijn maand uit niet veel meer dan werken en eten. Omdat dat zo weinig afwisselend is, lijkt het soms alsof ik alleen maar aan eten denk. Dat is ook wel zo, maar normaliter verdoezel ik dat met andere belevenissen 😉 Zo maakte ik in een weekend eens ricotta hotcakes, een soort Australische versie van American Pancakes. Australian Pancakes? Geen idee, maar lekker zijn ze wel. Ik maakte ook een beetje artistieke foto’s zodat ik het recept met jullie kan delen:

Uit de oude doos (het kookboek Plenty van Ottolenghi) maakte ik een hartige tarte tatin met ovengedroogde tomaatjes en krieltjes en ik was vergeten hoe lekker die was. Ook bakte ik zelf wraps en vulden we die met een bonen-mash, wat lekkerder klinkt dan ‘geprakte bonen’, want dat is het eigenlijk. Lekker was het wel! We probeerden ook eindelijk onze Le Creuset pan uit (#goals) en maakten Iris’ vegetarische stoofpotje. YUM!

• 

• 

• 

Verder probeerden we thuis restaurantje te spelen en bestelden we bij de Klub, het restaurant in de Vechtklub. Helaas waren de instructies nogal summier en het resultaat daarom erg tegenvallend. Iemand anders goeie ervaringen met restaurantje-spelen in Utrecht (vega friendly?)

• 

• 

• 

• 

Oh en het hoogtepunt van de maand was toch wel dat ik eindelijk eens ‘spaghetti pompoen’ maakte, iets wat al lang op mijn bucketlist stond, want een pompoen waar spaghetti uitkomt, yay! We maakten een Mexicaanse versie en het was lekker. Maar of ik de pompoen nu ook echt proefde? Don’t know. Het stond wel leuk.

• 

• 

Ik beleefde

Niet super veel, maar toch ook wel weer wat. Zo ging ik naar de opening van Wonderwoud, een nieuwe plantenwinkel / koffietent / vintage meubel zaak. Need I say more? Het was mooi, het was gezellig. Ga hier heen.

• 

• 

• 

• 

• 

Een ander hoogtepunt was toch ook wel de herfst en het bos in Utrecht. Le BF en ik stoften de wandelschoenen af (ANWB STELLETJE) en fietsen naar Amelisweerd. Hier was het volop herfst en maakten we dus de verplichte kiekjes minus de paddenstoelenfoto.

• 

• 

• 

• 

• 

Ik decoreerde

Ons huis nog wat verder. Onze nieuwe eettafel kwam eindelijk binnen, we switchten de bank en de tv kast en dat deed onze woonkamer enorm veel goeds. We deden nog wat klusjes in de studeerkamer zodat we die straks ook eindelijk kunnen gebruiken (zul je zien, is die pandemie net over) en ik haalde natuurlijk nog een plant bij Wonderwoud. Ons huisje begint echt wat te worden!

• 

• 

Een paar dingen die ik keek en las en luisterde

Deze rubriek stal ik van Angelica, en vind ik te leuk om niet te introduceren in mijn maandoverzicht. Mijn favorieten van oktober:

Een. Ik ontdekte de nieuwsbrief ‘de havermelkelite‘ en was op slag fan. Ik las alles terug, lachte en herkende veel dingen. Wat ben ik toch een millenial.

Twee. Ik keek (net als heel blogland) Enola Holmes en ondanks dat hij niet heel diepzinnig was, speelde wel die chick van ‘stranger things’ een goede rol. Genieton.

Drie. Ik keek ook (net als heel blogland) Emily In Paris en het was vreselijk slecht maar vermakelijk. Binge gevaar.

Vier. Ik las het vijfde en zesde deel van ‘de zeven zussen’ in een ruk uit. Zo, nu staat het online: ik las de zeven zussen. Heerlijk coronaproof leesvoer want je hoeft niet zoveel na te denken en het boek neemt je mee op vakantie, iets wat wij verder niet echt mogen de komende tijd vrees ik. Ik kijk nu al uit naar deel zeven! Hierna lees ik weer iets diepzinnigers

Vijf. Het lijkt wel alsof ik de laatste tijd meer tv kijk (ok netflix, ik heb niet echt een tv abonnement), maar ik keek wat scandinavische series en nu heb ik zin om een tweede deel van mijn ‘favoriete scandinavische series‘ te schrijven. Wordt vervolgd dus.

Zes. Ik begon weer eens aan een podcast. Ik luister niet super veel podcasts want ik vergeet altijd dat ze bestaan, mijn batterij is leeg, of ik luister alle afleveringen achter elkaar (bingegevoelig) en dan weet ik weer niet wat ik daarna moet luisteren. Nu begon ik aan ‘nobody panic’, een podcast voor millenials, door millenials. Hilarisch, Heerlijk brits accent en super Herkenbaar. Drie H’s dus, dat allitereert ook.

Zeven. Het meest indrukwekkend misschien nog wel: de nieuwste docu van David Attenborough op Netflix, ‘A life on our planet’. De beste man (hij is 93!) zit sinds kort ook op Insta, ga hem volgen y’all! Het stimuleerde mij om weer wat nieuwe groene keuzes te maken, ik zal binnenkort weer eens een update doen van mijn groene zoektocht.

Ik schreef

Een paar blogs! Zo deelde ik mijn bevindingen van drie getestte natuurlijke deodorants zonder baking soda, met twee winnaars en één grote verliezer. Een van mijn nieuwe groene keuzes onder andere.

Daarnaast interviewde ik de eigenaresse van de nieuwe hotspot Loaf en vertel ik waarom jij hier ook een kaneelbroodje wil halen.

En tot slot schreef ik een herfst-to-do-list, om de donker(der)e dagen door te komen met een doel. Ik deed alweer een aantal dingen van de lijst dus ik denk dat het helpt.

Hoe was jouw maand?